Frieda Belinfante – Opvallende Vrouwen 8

Uit de Geschiedenis

Tjonge wat een vrouw! Heb haar verhaal met verbazing en veel bewondering gelezen!

Frieda werd geboren in 1904 en was de dochter van een Joodse pianist en muziekschooleigenaar. Op aandringen van haar vader leerde zij op haar negende de cello te bespelen. Zij trad voor het eerst op in 1920. Tijdens de jaren twintig speelde zij als eerste celliste bij de Haarlemsche Orkest Vereeniging. Haar vader was joods, haar moeder niet

Er is inmiddels een boek over haar geschreven door Toni Boumans getiteld: Een schitterend vergeten leven

Er gaan zoveel verhalen over haar rond. Ik zal proberen de waarheid zoveel mogelijk eruit te zeven. 🙂
Wat wel zeker is, is dat ze , ondanks dat ze heel kort getrouwd is geweest, lesbisch was. Dat zal moeilijk geweest zijn in de tijd! Ook heel zeker is dat ze een grote rol in het verzet in Nederland heeft gespeeld tijdens de tweede Wereldoorlog.

Huwelijk

Voor haar huwelijk woonde ze samen met een vrouw. In 1930 besloot ze toch in het huwelijk te treden met de muzikant Johan Feltkamp. Het huwelijk hield maar tot 1936 stand.

haar leven in Nederland

Op vijftienjarige leeftijd overlijdt tijdens de Eerste Wereldoorlog haar oudste zus. Kort daarna scheiden haar ouders en krijgt haar moeder een relatie met stiefbroer Hugo (!?). Frieda heeft cellolessen op het conservatorium van haar vader en gaat samenwonen met pianiste en componiste Jettie Bosmans. Ze is zeven jaar samen met Jettie. Deze relatie eindigt omdat ze trouwt met Hohan Feltkamp.

Frieda links

Tweede Wereldoorlog

Het begin van de Tweede Wereldoorlog was een grote ommekeer voor Frieda. Ze hief haar orkest op. Zij vreesde voor het lot van de Joodse muzikanten die in Het Kleine Orkest speelden. Toch trad zijzelf als half-Joodse op, maar ze weigerde lid te worden van de Nederlandsche Kultuurkamer. Daags na de Duitse inval pleegt Frieda’s broer zelfmoord. Bijna de gehele familie van haar vaders kant, Amsterdamse joden, is in de concentratiekampen vergast.
Vanaf 1941 vervalste zij persoonsbewijzen en hielp onderduikers. Zij werkte samen met onder andere Willem Arondeus en Gerrit van der Veen. Samen met hen beraamde zij de aanslag op het Amsterdamse bevolkingsregister op 27 maart 1943. Toen diverse leden van haar verzetsgroep kort na de aanslag werden opgepakt, dook Belinfante onder. Later in 1943 wist ze na een moeizame tocht naar Zwitserland te ontkomen, waar ze in een vluchtelingenkamp in de omgeving van Lausanne verbleef.

Na de oorlog

Frieda keerde kort na de oorlog terug naar Nederland. Hier kon ze echter haar draai niet meer vinden en ze emigreerde in 1947 naar Californië. In Hollywood was ze werkzaam in een studio-orkest dat filmmuziek inspeelde. Vanaf 1954 gaf ze leiding aan het Orange County Philharmonic Orchestra, waarmee ze als eerste vrouw ter wereld de vaste dirigente was van een professioneel orkest. In 1955 verwierf ze de Amerikaanse nationaliteit . In 1991 verhuisde ze naar Santa Fe in de staat New Mexico. In 1995 overleed Belinfante op 90-jarige leeftijd aan kanker.

Nagedachtenis

In 1998 kwam de documentaire …maar ik was een meisje van regisseuse Toni Boumans uit. Hierin wordt het levensverhaal van Frieda Belinfante verteld door haarzelf, haar zus Renée, vriendinnen en leerlingen.

Bronnen:
Wikepedia
isgeschiedenis
Biograafportaal

De andere delen uit de serie Opvallende Vrouwen:
deel 1 deel 5
deel 2 deel 6
deel 3 deel 7
deel 4